گروهی از فعالان حقوق بشر با برگزاری نمایشگاه "صندوقچه خاطرات"، خواهان رسیدگی به وضعیت بازماندگان جنگ در افغانستان شده است.

در این نمایشگاه وسایل شخصی کسانی به نمایش گذاشته شده که در بیشتر از سی سال جنگ در افغانستان کشته شده اند.

برگزار کننده های این نمایشگاه می گویند هدف از برگزاری این نمایشگاه جلب توجه دولت و نهادهای بین المللی برای تامین عدالت در افغانستان است.

عزیزانی که رفته اند باز نمی‌گردند، اما خاطرات آنها برای خانواده‌هایشان جاودانه هستند ــ خاطراتی که یاد قربانیان را در ذهن دوستدارانشان زنده نگه می‌دارد.

خانمی سالها است که با خاطرات شوهرش زندگی می‌کند. آنچه از همسرش به جا مانده، روز شنبه، ۱۳ حوت/اسفند در این نمایشگاه به نمایش گذاشته شده است.

او گفت: "کتاب شوهرم است، لباسهایش هست ــ شلوار و کت مکتبش هست، وقتی که کلاس دوازدهم را تمام کرده بود می خواست دانشگاه برود ــ کتابهایی که برای من و فرزندانم می خواند، پیاله ای که با آن آب می خورد، شانه ای که موهای خود را با آن شانه می زد."

این خانم افزود: "من در این سی سال با همه بدبختی آنها را نگهداشتم و با خاطرات او زنده هستم."

زنها بیشتر به عنوان وارثان خاطرات قربانیان جنگ افغانستان دانسته می شوند

در این نمایشگاه هرنوع وسایل را می‌توان دید ــ از کتاب گرفته تا لباس، یادداشتهای شخصی که در زندان نوشته شده، ساعت، عینک و دفترچه خاطرات.

صاحبان این اشیا هرکدام قربانی خشونت در دوره های مختلف در افغانستان شده اند.

نهادی موسوم به حقوق بشر و دموکراسی افغانستان، که نمایشگاه صندوقچه خاطرات را برگزار کرده، هدف از این کار را برقراری عدالت و رسیدگی به خانواده های قربانیان خوانده است.

خداداد بشارت، رئیس اجرایی این نهاد می‌گوید در چند سال گذشته به وضعیت این خانواده‌ها رسیدگی چندانی نشده است.

آقای بشارت گفت: "ما خواسته ایم که با این نمایشگاه روند تاریخی افغانستان را به نمایش بگذاریم ــ دوران پیش از جنگ، دوران جنگ و تاثیرات جنگ بر زندگی شهروندان افغانستان."

در این نمایشگاه هر چیزی که بیانگر خاطرات قربانیان جنگ باشد، به نمایش گذاشته شده است

او همچنین افزود: "خانمها و زنها میراثدار خرابی و غمها در افغانستان هستند و به همین خاطر آنها صاحبان خاطرات هستند. به نحوی فرزندان آنها شهید شده یا شوهرانشان به نحوی از دست رفته و یا دیگر اعضای خانواده خود را از دست داده اند و میراثدار غمها و مشکلات در افغانستان شده اند."

داستانهایی که زنان در اینجا بازگو می کنند ناراحت کننده هستند، اما بخش مهمی از تاریخ کشوری هستند که بدترین موارد خشونت ها را تجربه کرده است.

حالا هزاران خانواده، که قربانی جنگ در این کشور شده اند، عدالت می خواهند ــ از حکومتی که به باور بسیاری ها در ده سال گذشته نتوانسته به صداهای عدالتخواهانه پاسخ مثبت بدهد.